EMPATİKLİK...

Çok çok kolay ama bir o kadar zordur bu terimle bütün olmak.

Tüm dünya hatta evren yaşadığımız çevrenin insanı,hayvanı,bitkisi,taşı,duvarı bunsuz sağlıklı ilişki kuramaz diye düşünüyorum. Karıştırıyoruz bazen kabullenmek ve empati arasındaki farkı.

Empatik olmak,

Yerçekimiyle beraber yaşayabildiğimiz herşeyin iyiliğini,kötülüğünü,fayda ve zararını düşünerek hareket etmektir bana göre dünya üzerinde.

Empatininin sınırını zorlayanlar yok mu? Var elbette.Yani sizden sürekli empatik bir kişilik olmanızı bekleyenler.Bunu bir silah gibi kullananlar.Bunları tamamen devre dışı bırakarak konuşmak istiyorum.Çünkü bu feci bir yere götürüyor,psikolojiyi sömürüyor.

Dünya'yı minik adımlarla daha bir yer haline getirmeye çalışırken,korkunç şekilde kötüleşmeye devam eden düzen içerisinde daha kaç km hızla koşmaya devam edeceğiz?

Okuduklarım,gördüklerim beni vahşete düşürüyor. Bu durumda EMPATİKLİK teriminin yok olmaya yönelik sinyal sesini daha güçlü duymaya başlıyoruz.

Önce çekirdekten başlıyor huzursuzluk,şiddet,ana karta kayıt olmaması gereken her şey .Sonra büyümene izin verilirken bedeller ödetiliyor.Dünya'ya pat diye atıldığınızı düşündürüyor tüm bunlar.

Benim gibi okuyupta ben bunlara direndim diyen sayılı kişileri tenzih ederek konuşursam, bir çok insan kendi içindeki kendini anlama yeteneğini kaybetmişken, nasıl bekleyeceğiz ki kadına,erkeğe,çocuğa,hayvana,doğaya kirliliği durdurmayı..

Okuyorum,görüyorum vahşete düşüyorum,bugün dünyanın başka köşesindeki çocuklara yapılan zulme, iğrençliklere içim acıyor.Tadamadıkları yemekleri düşündüğümde boğazım düğümleniyor.Aldıkları ağır sorumlulukları hatırladıkça ...

Olsaydı bir insanlık okulu..

Dünya'ya düşmeden önce..

Kötülük bu kadar kol gezmeseydi..

Elbette hala alınacak çok önlem

Yapılacak çok çok müdahale var ama

Empatik olmak,empati kurmak çok zor bazen...

Sevgiyle..